சிறுகதை-நல்ல நாள்
நான் என்ன வெறும் அல்லக் கையா... இவன் மேனேஜர்னா நான் அசிஸ்டன்ட் மேனேஜர்.
அவ்ளோ தானே வித்தியாசம். பியூன் கிட்ட குடுத்து விடுய்யான்னா அவன் பொறுப்பா இருக்க
மாட்டானாம். நம்ப முடியாதாம்.
மீட்டிங்குக்கு பவர் பாயிண்ட் முதக் கொண்டு நானே ப்ரிப்பேர் பண்ணனும். இவர்
சும்மா ப்ரசன்ட் பண்ணி பேர் வாங்கிட்டு போயிடுவாரு. வர்ற கோவத்துக்கு....
சரி இந்த மேனேஜர் தான் இப்படின்னு பார்த்தா வந்தவனாவது உருப்படியா? அந்தக்
கிழத்துக்கு கீழ வேலை பாக்கறவன்லாம் என் நிலமைல தான் இருப்பான் போல.
கிளம்பற நேரத்துல அந்தக் கிழத்துக்கு அப்படி என்ன அவசரம்? இவ்ளோ முக்கியமான
டாகுமென்டுன்னு தெரியுமில்ல. சைன் பண்ண டாகுமென்ட், ஒரிஜினல் கண்டிப்பா தேவை,
மெயில்ல அனுப்ப முடியாதுன்னு தெரியுமில்ல..எல்லாம் தெரிஞ்சும் என்ன ..த்துக்கு
விட்டுட்டு போனான்.
இப்ப காலங்காத்தால நான் போயி அந்த டாகுமென்டை ஹோட்டல்ல அந்த கிழத்துகிட்ட
குடுத்துட்டு வரணுமாம். இதுல அந்த கிழத்தோட பிளைட் பத்தரை மணிக்காம். அதுக்குள்ள
குடுக்கணும்னு ஸ்பெஷல் இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் வேற. இதுக்கு ஆன் டியூட்டி போட்டுக்கன்னு
பெருசா கருணை காட்டறான் அந்த மேனேஜர்.
இருக்கட்டும். எனக்கும் ஒரு நாள்
வரும். அப்ப பாத்துக்கறேண்டா உங்க எல்லாரையும்.
....என்ன ஆச்சு இந்த காருக்கு? இன்னிக்கு பாத்து தான் ஸ்டார்ட் ஆகாம மக்கர்
பண்ணும் எழவு. பைக் எடுத்து வேற பல நாள் ஆகுது. சரி பார்ப்போம்....
யோவ்...போயேன்யா...அதான் சிக்னல் போட்டாச்சுல்ல...ச்சே...பைக்ல வந்தா இதே
தொல்லை.போச்சு... இதுல தூறல் வேற..
என்ன?...டயர் லேசா ஒழட்டற மாதிரி தெரியுது?....அடங்... நெனச்சேன். எனக்கென்ன
வந்துச்சுன்னு பைக்கக் கண்டுக்காம விட்டுட்டு, தேவைப் படும் போது மட்டும் எடுத்தா
இப்டி தான் பஞ்சராகி தாலியறுக்கும்..
யேப்பா... கொஞ்சம் அர்ஜென்ட்..சீக்கிரம் பஞ்சர் போட்டுக் குடு...
அந்த கிழம் ஓட்டல்ல வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கும். போன் போட்டு
சொல்லிருவோம்.அடங்கொன்னியா.... என்னடா இது சுக்கிரன் ரவுண்டு போட்டு
சுத்துறான்?...அதான பாத்தேன் அந்த மேனேஜருக்கு இவ்ளோ நேரம் ஒரே இடத்துல பொருந்தி
உக்கார மாட்டானே... ஒரு கால் கூட வரலையேன்னு பார்த்தேன். போன் ஸ்விட்ச் ஆப்
ஆயிருந்தா எப்படி கால் வரும்?
போன் சார்ஜ் இருக்கா இல்லையானு கூட பார்க்காம வந்த பாரு...உன் புத்திய ஜோட்டால
தான் அடிக்கணும்.
சரி லேட்டாகுது. ஏப்பா.. பஞ்சர் போட்டு வை. நான் ஆட்டோ புடிச்சு போயிட்டு
வந்துர்றேன்.
...யோவ்..என்னய்யா பிராணனை வாங்கறே? நானே காலையிலருந்து கடுப்புல இருக்கேன்.
ஏன்யா எல்லாம் என்னை மாதிரியே இருக்கீங்க? ஆட்டோ ஓட்டறது தான உன் தொழில்.. அதக்
கூட ஒழுங்கா பாத்துக்க முடியாதா... நான் போக வேண்டிய இடம் பக்கம் தான். நடந்தே
போய்க்கறேன். போய்த் தொலை.. இந்தா..காசு.
போச்சு. ஆயிரத்து ஐநூறு ரூவா ஷூ போச்சு. பூரா தண்ணி. டேய் கிழவா...
எல்லாத்துக்கும் காரணம் நீ தாண்டா...உன்ன.....அய்யய்யோ.. இருந்த டென்ஷன்ல கிழம்
சொன்ன ரூம் நம்பர் மறந்து போயிடுச்சே....சரி ஓட்டல்ல போய் விசாரிச்சுப்போம்.
ஹ்ம்ம்..நாம மழையில நனைஞ்சு வெந்து நொந்து நூடுல்ஸாகி வர்றேன். இந்தக் கிழம்
கெட்ட கேட்டுக்கு ஸ்டார் ஓட்டல்ல ரூமு...எல்லாம் என் நேரம்.
ஸ்டார் ஓட்டல் ஸ்டார் ஓட்டல் தான். ரிசப்ஷன் பொண்ணே என்னா சூப்பரா இருக்குது.
வழியறத கன்ட்ரோல் பண்ணிக்கோ... போய் விசாரி.
விசாரிக்க தானே வர்றேன்? இவ என்ன இப்படி ஏதோ ஜ்ந்துவப் பாக்கற மாதிரி பாக்கறா?
அது சரி. ஸ்டார் ஓட்டலுக்குள்ள சேறும் சகதியும் அப்பின ஷூவோட இப்படி பங்கரை மாதிரி
வந்தா ஏன் பாக்க மாட்டா?
எக்ஸ்கீயூஸ் மீ...நான் மிஸ்டர் விஸ்வநாதன் அப்டிங்கறவரை பாக்க வந்திருக்கேன்.
எஸ்.எம். இன்போ டெக். அவர் எந்த ரூம்ல இருக்காருன்னு சொல்ல முடியுமா?
“ He Just
Vacated before half an hour Sir….”
